Επικαιρότητα

Το cheerleading στην ελληνική εκπαίδευση

εικόνα άρθρου: Το cheerleading στην ελληνική εκπαίδευση

Σκέψεις-προσεγγίσεις ενός ξενόφερτου νεωτερισμού.

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Εν μέσω πανδημίας, πυρκαγιών, οικονομικής κατάρρευσης και άλλων δεινών, η είδηση διέρρευσε δροσερή, σαν καλοκαιρινό αστείο, στο διαδίκτυο και τα σχόλια στα ΜΜΕ πήραν φωτιά. Άλλοι σχολίασαν χαριτωμένα τις προθέσεις του υπουργείου, άλλοι βρήκαν ευκαιρία να καταγγείλουν την αντικατάσταση μαθημάτων ιδιαίτερης βαρύτητας από το άθλημα αυτό και άλλοι αναρωτήθηκαν περιπαικτικά πότε η Εκκλησία θα κηρύξει το σπορ ως άθλημα του πονηρού. Κατά κύριο λόγο, η υποδοχή δεν ήταν τόσο θερμή όσο περίμεναν οι εισηγητές.

Ο λόγος για το αμφιλεγόμενο cheerleading και την εισαγωγή του στα σχολεία. Σε μια πρώτη αποδελτίωση των σχετικών με την εγκύκλιο πληροφοριών, η απόφαση φαίνεται να χει άδολα κίνητρα και να καλύπτει απόλυτα από νομικής και γονικής προστασίας τους μαθητές. Επιπλέον έγκειται στην διακριτική ευχέρεια του κάθε σχολείου να δεχθεί εκπροσώπους που θα επιδείξουν το άθλημα.

Η εισάγωγή του στα σχολεία ξεκίνησε ως ένθερμη εισήγηση του πρόεδρου της ελληνικής ομοσπονδίας Cheerleading, Μιχάλη Φουντεδάκη που στόχο είχε να παρουσιάσει στα παιδιά ένα Ολυμπιακών προδιαγραφών άθλημα.

Εν συνεχεία, η Γενική Γραμματέας της Ομοσπονδίας και προπονήτρια των Cheerleaders της Eθνικής Ελλάδος και του Ολυμπιακού, κα Ευαγγελία Κρητικού έσπευσε να εξηγήσει ότι είναι ένα παρεξηγημένο άθλημα και δεν είναι αυτό που όλοι νομίζουμε, αλλά ότι «πρόκειται για ένα σπορ με πορεία στη χώρα μας και σημαντικές διακρίσεις από την Εθνική μας ομάδα τόσο σε Πανευρωπαϊκό όσο και σε Παγκόσμιο επίπεδο», ότι συνδυάζει χορό και άθληση, ότι χωρίζεται σε εφτά κατηγορίες και μπορεί να απασχολήσει τόσο τα αγόρια όσο και τα κορίτσια με ευχάριστες δραστηριότητες, ακροβατικά και άλλες γυμναστικές επιδείξεις.

Επισημαίνει, δε, ότι η γνωριμία με το μάθημα θα γίνεται εμβόλιμα στην ώρα της γυμναστικής, επομένως δεν θα αντικαταστήσει καμία κοινωνιολογία και κανένα μάθημα καλλιτεχνικών. Και συνέχισε, με την προοπτική της διοργάνωσης αγώνων μεταξύ ομάδων των σχολείων και άνοδο του επίπεδου του αθλήματος στην χώρα.

Όλα αυτά, θεωρητικά. Γιατί στην πράξη έχει αποδειχθεί ότι η χώρα μας δεν έχει το υπόβαθρο να στηρίξει σε ικανοποιητικό βαθμό τέτοιο εγχείρημα. Το σύστημα εκπαίδευσης υφίσταται αλλαγές κάθε τριετία. Τα προβλήματα οργάνωσης στα σχολεία πολλά, οι ελλείψεις σε προσωπικό και σε βιβλία μεγάλες. Και ενώ αιωρούνται άλλα τόσα θέματα προς άμεση επίλυση, έρχεται το cheerleading να συμπληρώσει ή να ενδυναμώσει, άγνωστο πώς, τον εκπαιδευτικό μηχανισμό. Υπάρχει η υποδομή, η κατάλληλη στήριξη που θα πριμοδοτήσει ένα νέο σπορ; Κοινώς, αναρωτιέται κανείς: λύθηκαν όλα τα προβλήματα στα σχολεία και άνετοι, πλέον, εισάγουμε νέα δεδομένα στην εκπαίδευση;

Ας υποθέσουμε ότι οι προθέσεις είναι αγνές και ο σκοπός καθαρά και μόνο η άθληση των ελλήνων μαθητών. Αν ωστόσο έχουμε ως επικρατέστερη εικόνα του αθλήματος αυτήν της επίδειξης των Cheerleaders στις ΗΠΑ, μήπως το αφήγημα περί υψηλών ιδανικών και αγνών κινήτρων θα αρχίσει να σκαλώνει στα σημεία; Από όποια γωνία και να το δει κανείς, ενέχει κινδύνους. Ας δούμε τι ισχύει και ποια είναι τα πιθανά σενάρια εξέλιξης, μιας και ακόμα δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τι μέλλει γενέσθαι:

1) Ιδανικά, το άθλημα είναι για όλους τους σωματότυπους και οι Έλληνες είμαστε υπέρ της καμπάνιας: «Αγαπάμε το σώμα μας με τις ατέλειες του». Στην πραγματικότητα όμως, πόσοι ΔΕΝ θα σχολιάσουν θετικά το παιδάκι ή τον έφηβο αθλητή που φέρει λίγα κιλά παραπάνω; Ειδικά σε μιαν εποχή όπου τα ΜΜΕ προβάλλουν αστέρες της τηλεόρασης με σώματα που αγγίζουν το “ιδανικό” σε αναλογίες;

2) Το άθλημα είναι για κορίτσια και αγόρια. Έτσι ξεκίνησε στην Αμερική, την δεκαετία του 1880. Όταν λόγω πολέμου επιστρατεύτηκαν οι άντρες για να υπηρετήσουν την πατρίδα, η σκυτάλη πέρασε αποκλειστικά στις γυναίκες οι οποίες μεγαλούργησαν. Με στητό, αθλητικό παράστημα, ιαχές και πολύχρωμες χειρόφουντες έδιναν -και δίνουν έως σήμερα- χορευτικές παραστάσεις μικρής διάρκειας, με στοιχεία ακροβασίας, ρυθμικής γυμναστικής και ομαδικού συγχρονισμού. Ένα ευχάριστο διάλειμμα στα ημίχρονα των αγώνων, που, κατά βάθος, στόχο έχουν να μειώσουν την ένταση των οπαδών από την αδρεναλίνη του αγώνα, να εμψυχώσουν την ομάδα στην όποια ανήκουν και να αποπροσανατολίσουν, ως αντικείμενα θαυμασμού, τους παίχτες της αντίπαλης. Εδώ διακρίνεται μια υποβάθμιση της γυναικείας εικόνας που τοποθετείται ως διακοσμητικό στοιχείο στα γήπεδα ενώ τα ρατσιστικά σχόλια από τις εξέδρες, δίνουν την δική τους παράσταση στα παρασκήνια.

3) Το άθλημα θα μπει στα σχολεία της πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Δηλαδή τα παιδάκια από 5 μέχρι 18 ετών θα ξεκινήσουν να μαθαίνουν πώς να λικνίζονται στον ρυθμό της μουσικής για να κάνουν γυμναστικές επιδείξεις και ακροβατικά, με στόχο όσα αναλύσαμε παραπάνω. Εκείνο που προβληματίζει έντονα είναι ότι αυτές οι ομάδες μικρών παιδιών αλλά και ευάλωτων εφήβων μπαίνουν σε γήπεδα όπου η ηθική των ανθρώπων δεν είναι πάντα αγγελικά πλασμένη…

Κάπου εδώ, λοιπόν, το αφήγημα μπλέκεται στα γρανάζια της ηθικής απέναντι στα παιδιά και δυσκολεύεται να συνεχίσει. Γιατί ένα παιδί, σε μια εποχή με έντονο το πρόβλημα της παιδεραστίας, δεν υπάρχει λόγος να μετατραπεί σε μικρογραφία μιας ενήλικης μαζορέτας, ώστε να αποκτήσει αθλητική παιδεία και ευλυγισία. 

Μπορεί να αγαπήσει τον αθλητισμό, μεταξύ άλλων, και μέσα από τα motivation videos όπου ένας καταξιωμένος κολυμβητής, ένας δρομέας και μια αθλήτρια ρυθμικής γυμναστικής διηγούνται πώς κατάφεραν με πενιχρά μέσα και ανυπέρβλητες δυσκολίες να φτάσουν στο στόχο τους και να αγγίξουν την κορυφή του αθλητικού κόσμου. Αλήθεια, μετά την χρυσή εποχή του μπάσκετ, που έγινε η αίτια να γεμίσουν τα γήπεδα με ευέλπιδες νέους αθλητές, πότε ξαναείδαμε να προωθείται η εμφύσηση της αγάπης για τον υγιή αθλητισμό μέσα από τα μέσα ενημέρωσης;

Για να συνοψίσουμε, η αντίδραση του κοινού απέναντι στο Cheerleading δεν ορίζεται από το «σκοταδισμό» της Εκκλησίας, ούτε από τα οράματα των «κοσμοκαλόγερων» πολιτικών όπως αποφαίνονται κάποιοι σχολιαστές. Είναι ένα πολυδιάστατο θέμα που αγγίζει πολλές αποχρώσεις του κοινωνικού φάσματος. Με εξέλιξη, που σύμφωνα με τις Κασσάνδρες θα εμφανίσει αρνητικό πρόσημο και όχι θετικό, όπως ευελπιστούν οι υποστηρικτές.

Παλεύουμε για ένα καλύτερο αύριο ώστε τα παιδιά μας να ζήσουν την ζωή τους, με την ανεμελιά αλλά και την αθωότητα που την χαρακτηρίζει. Και ας προσπαθεί το κοινωνικό σύστημα να τα ενηλικιώσει πριν την ώρα τους και να τα εντάξει σε στερεότυπα που πέρασαν αιώνες για να γκρεμιστούν.

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra


Δείτε σχετικά:
ΕΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ;
Μετά την υποχρεωτική διδασκαλία της πλάνης στο ΜτΘ των τελευταίων χρόνων, σειρά έχει η…
Υμνήτρια του GlobalPride η υπουργός α-Παιδείας κ. Νίκη Κεραμέως
Η εικόνα της κας Κεραμέως είναι η εικόνα της Ελλάδας
Η Νέα Εποχή, με τη βοήθεια της κ. Κεραμέως, εισάγεται στο σχολικό πρόγραμμα· σεξουαλική…
Υλοποιείται ο Νόμος με την σεξουαλική διαπαιδαγώγηση
– Σεξουαλική αγωγή μετά τη θεματική εβδομάδα· η «χαρά του έρωτα» κερδίζει…
– ΦΡΙΞΟΝ Ήλιε, στενάξατε Γονείς…! Απαράδεκτο πρόγραμμα σεξουαλικής «διαπαιδαγώγησης» για… νήπια
Υποχρεωτικά τα Θρησκευτικά με έντονο ολιστικό άρωμα…
– Τα Θρησκευτικά Γαβρόγλου, η Κεραμέως και οι 30 βουλευτές της ΝΔ
– Η ΠΕθ αποκαλύπτει την Κεραμέως στον Πρωθυπουργό και την περιφρόνησή της!

Σχετικά άρθρα

Γιατί δεν πρέπει να θυμώνεις με τους εφήβους, αλλά να τους συμπονάς;

Αρθρογράφοι: Μαρία Κοσμίδου, Σοφίας Μακεδονοπούλου Απαντήσεις και λύσεις στα θέματα της εφηβείας μέσα από τα λόγια του π. Νικολάου Μανώλη… Στην πραγματικότητα η εφηβεία είναι μία ανακατάταξη. Οι μεταβολές σε σχέση...

Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Συνεχίζοντας την περιήγηση στην ιστοσελίδα, συναινείτε με την χρήση αυτών.
Μπορείτε να επισκεφθείτε τους Όρους χρήσης και την Πολιτική προστασίας απορρήτου.