Ομιλία του π. Σεραφείμ Ζήση (2019) με την οποία αποδεικνύεται η μασονική ιδιότητα του πατριάρχη Αθηναγόρα, η σύνδεσή του με την Θεοσοφία και εξηγείται η εργώδης προσπάθειά του για την προώθηση του Οικουμενισμού

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Εισαγωγή:

Με την παρούσα ομιλία ο π. Σεραφείμ Ζήσης αποκαλύπτει την μασονική ιδιότητα του οικουμενικού Πατριάρχη Αθηναγόρα. Η ύπαρξη ιερωμένων που ενεργούν προδοτικά για την διάλυση της Ορθοδοξίας δεν είναι ένα παροδικό φαινόμενο που σχετίζεται μόνο με συγκεκριμένα πρόσωπα αλλά κατευθυνόμενη και οργανωμένη προσπάθεια της Μασονίας. Ο σκοπός της Μασονίας εντός της Εκκλησίας είναι πρωταρχικά ο Οικουμενισμός και όχι ο εωσφορισμός και ο αποκρυφισμός ευρύτερα. Υπό την μασονική του ιδιότητα ο οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας επηρέασε ανεξίτηλα τη θεολογία του Φαναρίου και αποτέλεσε τον πρόδρομο της εποχής μας στην οποία η παναίρεση του Οικουμενισμού έχει σαρώσει την Εκκλησία.

O Αθηναγόρας διάκονος, πρεσβύτερος και Επίσκοπος:

Ο Αθηναγόρας, κατά κόσμον Αριστοκλής Σπύρου, γεννήθηκε το 1886 στο Βασιλικό του Πωγωνίου της Ηπείρου. Το 1903 εισήλθε στη Χάλκη. Αποφοίτησε το 1910 και χειροτονήθηκε διάκονος. Υπηρέτησε την πόλη του Μοναστηρίου της Πελαγονίας, μέχρι το 1918, κοντά στους Μητροπολίτες Στέφανο και Χρυσόστομο Καβουρίδη (τον μετέπειτα παλαιοημερολογίτη). Μετά την επαγωγή της Μητροπόλεως Πελαγονίας στην Εκκλησία της Σερβίας, κατέφυγε στο Κελί του Μυλοποτάμου στο Άγιον Όρος, όπου είχε ζήσει επί δωδεκαετία ο Μασόνος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ιωακείμ Γ’ και όπου αργότερα, μετά τον Αθηναγόρα, θα παρέμενε για μερικούς μήνες ο μασόνος Μελέτιος Μεταξάκης, το 1923 μετά την απομάκρυνσή του από την Κωνσταντινούπολη.

Τον Μάρτιο του 1919 προσελήφθη από τον Μητροπολίτη Αθηνών Μελέτιο Μεταξάκη ως διάκονος και γραμματέας της Μητροπόλεως Αθηνών. Τον Δεκέμβριο του 1922 επιλεχθηκε από την Κυβέρνηση για εξωεκκλησιαστικού λόγους ως Μητροπολίτης Κερκύρας και Παξών, όντας ακόμη διάκονος, και μέσα σε λιγότερο από μία εβδομάδα χειροτονήθηκε και πρεσβύτερος και Επίσκοπος κατά παράβαση των ιερών κανόνων, τον 10ο της Σαρδικής και τον 17ο της Πρωτοδευτέρας.

Το 1930 εξελέγει Επίσκοπος Βορείου και Νοτίου Αμερικής, όπου και παρέμεινε μέχρι την εκλογή του από την Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου την 1η Νοεμβρίου το 1948. Ενθρονίστηκε στις 27 Ιανουαρίου του 1949 κατόπιν εντονότατου πολιτικού παρασκηνίου.. 

Η εκλογή του Αθηναγόρα σε Πατριάρχη:

Εκείνη την εποχή, στο μασονικό παρασκήνιο υπήρξε μετατόπιση των δυνάμεων από την Αγγλία στις ΗΠΑ, λόγω των στρατιωτικών δυνατοτήτων και της οικονομίας. Σε αυτό το σημείο έγινε η ανάληψη παγκοσμίων καθηκόντων από τη Μασονία. Το ίδιο διάστημα, παρατηρείται η ίδια διείσδυση της Μασονίας στην Τουρκία. Γεγονός που ευνόησε τον Αθηναγόρα.

Υπήρξε επέμβαση του προέδρου Τρούμαν και των Ηνωμένων Πολιτειών στο να γίνει ο Αθηναγόρας Πατριάρχης. Οι Αμερικανοί ήταν αυτοί που υπέδειξαν τον τρόπο υπερνίκησης των πρακτικών δυσκολιών. Συγκεκριμένα η Ελληνική Κυβέρνηση, όταν κρίθηκε αναγκαίο, σταμάτησε να στέλνει τα χρήματα της επιχορήγησής της προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο, με αποτέλεσμα να υπάρξουν προβλήματα ρευστότητας.Σημειώθηκε προσπάθεια ηθικής εξοντώσεως του Πατριάρχου Μαξίμου κατηγορώντας τον ψευδώς για φιλοσοβιετισμό. Έτσι, τον έβγαλαν από τη θέση του υπό τον φόβο μήπως το Οικουμενικό Πατριαρχείο περάσει στα χέρια κάποιου φιλορώσου. Μία επιπλέον αφορμή για να δικαιολογηθεί η αδικαιολόγητη εκθρόνιση του Μαξίμου Ε’ αποτέλεσε κάποια ασθένεια ψυχολογικής φύσεως, η οποία όμως ήταν ψευδής. Σκοπίμως η κατάσταση της υγείας του Πατριάρχη αξιολογήθηκε εντελώς λανθασμένα και όχι μόνο δεν υπήρξε μέριμνα για να υπάρξει βελτίωση στην, όπως θέλανε να παρουσιάσουν, άσχημη κατάσταση της υγείας του Μαξίμου, αλλά ενήργησαν με σκοπό την επιδείνωσή της. H εκθρόνιση του πρωτατόχου του Πατριαρχικού θρόνου Μαξίμου Ε’ ήταν παράνομη και άδικη. 

Αργότερα, μετά την αναγκαστική παραίτηση του Μαξίμου, βρήκαν και άλλα εμπόδια στην εκλογή Αθηναγόρα, διότι υπήρχαν και άλλοι που ήθελαν να γίνουν Πατριάρχες, όπως ο Μητροπολίτης Δέρκων Ιωακείμ. Σκοπός ήταν και αυτός να εξοντωθεί ηθικά και να ακυρωθεί από τους Τούρκους η υποψηφιότητά του. Έτσι, εντός του Πατριαρχείου ξεκίνησαν οι εκβοβισμοί όλων αυτών που δεν άφηναν να πραγματοποιηθεί η εκλογή Αθηναγόρα. 

Παράλληλα, εξεταζόταν σοβαρά το ενδεχόμενο συμμετοχής νεοχωριτών Επισκόπων στη Σύνοδο για την εκλογή Αθηναγόρα. Ο λόγος ήταν ότι οι ψήφοι υπέρ του Αθηναγόρα δεν ήταν επαρκείς. Τελικά, το σύμψηφο από τις νέες χώρες (όχι από όλους, αλλά από Μητροπολίτες επιλεγμένους από την Κυβέρνηση) στάλθηκε στην Κωνσταντινούπολη για να τεθεί στη διάθεση της Συνόδου. Ουσιαστικά ψήφισαν αυτόν που θα είχε την πλειοψηφία. Στην εκλογή Αθηναγόρα κάποιοι Μητροπολίτες δεν ψήφισαν, όπως ο Μητροπολίτης Σάρδεων Μάξιμος. Τελικά ο Αθηναγόρας εξελέγη. 

Οι Μασόνοι που έσπρωξαν την εκλογή του Αθηναγόρα σε Πατριάρχη:

O πρόεδρος των ΗΠΑ, Harry Truman. Ο υπουργός George Marshall. Ο προσωπικός προεδρικός απεσταλμένος των προέδρων της Αμερικής προς το Βατικανό, Major Taylor. Ο τότε Πρωθυπουργός της Ελλάδας Θεμιστοκλής Σοφούλης. Ο υφυπουργός εξωτερικών, Παναγιώτης Πιπινέλης. Ο υπουργός δικαιοσύνης Χρήστος Λαδάς. Ο υπουργός αεροπορίας Δημήτρης Δίγκας. Ο υπουργός συντονισμού Στέφανος Στεφανόπουλος. Ο υπουργός μεταφορών και αργότερα εσωτερικών, Χατζηπάνος. Ο υπουργός άνευ χαρτοφυλακίων Νίκος Καζαντζάκης και πλείστοι άλλοι των κυβερνήσεων πριν και μετά την εκλογή Αθηναγόρα. Έχει σημασία να αναφερθεί ότι ο Πατριάρχης Αθηναγόρας γλίτωσε τον Καζαντζάκη από τον αφορισμό της Εκκλησίας της Ελλάδας, επιβεβαιώνοντας τη στενή τους σχέση.

H συμβολή Αθηναγόρα στην Παναίρεση του Οικουμενισμού:

Η απουσία του ορθοδόξου πνεύματος και η προσπάθεια να αλλοιωθεί η Παράδοση της Εκκλησίας φάνηκε από το γεγονός ότι παρέκλινε από τις διατάξεις που ρυθμίζουν τον συνοδικό θεσμό του Πατριαρχείου. Κάποιες από τις συνοδικές παρεκτροπές του ήταν η αυθαίρετη απόλυση από την Ιερά Σύνοδο σε δύο τουλάχιστον περιπτώσεις μελών της, χωρίς να πάρει τη γνώμη της συνόδου ως όφειλε. Και δεύτερον η παρατεταμένη συνοδικότητα μερικών Μητροπολιτών, αρεστών στον ίδιο.

Ο οικουμενιστικός του χαρακτήρας αποδεικνύεται από το ότι εργάστηκε αδιάλειπτα για να ενωθούν όλοι οι χριστιανοί εις μία ποίμνη. Το 1968, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας, στην επιστολή προς τον διευθυντή του θεοδοφικού περιοδικού Ιλισος αναφέρθηκε στην προσπάθεια ενώσεως των Εκκλησιών. Αφηγήθηκε τις έως τότε συναντήσεις του Πατριάρχη με τον Πάπα Παύλο ΣΤ’ και με ηγέτες της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Δήλωσε συγκεκριμένα «είς και ο ίδιος Ιησούς Χριστός, ιδίαν Παναγία Παρθένος, ίδιον Ευαγγέλιον», καταλήγοντας στον σκοπό να επανιδρυθεί η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Ο υποστηρικτής της Πανθρησκείας θεωρούσε ότι δεν μπορεί να υπάρχει εκκλησία εφόσον είναι «διασπασμένη», άρα πρέπει να επανιδρυθεί.

Η άρση των αναθεμάτων, που ουσιαστικά δεν έγινε άρση αναθεμάτων, αλλά ακοινωνησίας, η αποδοχή ότι όλες οι θρησκείες οδηγούν στον Θεό, η υποτίμηση της θεολογίας και οι κατηγορίες κατά των ορθοδόξων, είναι τα βαρύτατα οικουμενιστικά αδικήματα που καταλογίζονται στον Πατριάρχη.

Συνάντηση Πατριάρχη Αθηναγόρα και Πάπα:

Επισημαίνουν οι Μασόνοι ότι η συνάντηση Αθηναγόρου και Πάπα το 1964 που έγινε στα Ιεροσόλυμα, ως κορυφαίο οικουμενιστικό γεγονός μαζί με την άρση των αναθεμάτων το 1965, διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο από την άποψη ότι και ο τότε Πατριάρχης Ιεροσολύμων, ο Βενέδικτος Παπαδόπουλος, ήταν και αυτός Μασόνος. 

Μασονική ιδιότητα Αθηναγόρα:

Ο Αθηναγόρας μυήθηκε στον τεκτονισμό στην Αμερική και έφτασε μέχρι τον 33ο βαθμό. Πολλές πηγές το επιβεβαιώνουν. Από το 1978 μια εγκύκλιος που στάλθηκε από τη Μεγάλη Στοά, φανερώνει ότι η ίδια τίμησε τον πρώτο μεγάλο διδάσκαλο της Ελλάδας και τους τέσσερις Πατριάρχες, μέλη του τεκτονικού τάγματος με την ανάρτηση φωτογραφιών τους σε όλες τις Στοές Ελλάδος και Κύπρου. Οι φοιτώντες στις Στοές και οι επισκέπτες Λευκών εορτών (εισαγωγικές εορτές, ανοιχτές για όλους) θα αντικρίζουν τις μορφές των ανδρών που κατά τα λεγόμενά τους λαμπρύνουν το χρυσό μητρώο του τεκτονισμού στην Ελλάδα. 

Στον ορθόδοξο τύπο έχει δημοσιευθεί απόδειξη πληρωμής, συνδρομής, από τον Αθηναγόρα στη Μασονία για την μύηση του στον 30ο βαθμό, το έτος 1940.

Οι ιστοσελίδες της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδας και της άλλης Μεγάλης Στοας της Ελλάδας του αρχαίου και αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου, τον αναφέρουν επίσης ως Μασόνο.

Τα επίσημα μασονικά περιοδικά κατ’ επανάληψη έχουν δημοσιεύσει ότι ο Πατριάρχης ήταν Μασόνος. Ο Πυθαγόρας το 1977 τον χαρακτηρίζει μέγα. Το 1997, ενσυνείδητο μασόνο του υπάτου 330 βαθμού και μεγάλο οραματιστή που προώθησε την ιδέα της ενώσεως των χριστιανών. Η Στοά Αρμονία το 1972, μετά τον θάνατό του, τέλεσε μασονικό μνημόσυνο όπου μίλησε τέκτονας από την Κωνσταντινούπολη ο οποίος ήταν συνεργάτης του Αθηναγόρα πλέκοντας το εγκώμιό του, όπως παρουσιάζει τεκτονικό δελτίο το 1972.

Το κοντινό περιβάλλον του Αθηναγόρα ήταν Μασόνοι ή φιλομασόνοι:

Ο Αρχιεπίσκοπος Βορείου και Νοτίου Αμερικής Ιάκωβος. Ο Αθηναγόρας Κοκκινάκης, Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων. Ο Αιμιλιανός Τιμιάδης, Μητροπολίτης Καλαβρίας και αργότερα Συληβρίας, Ο Μητροπολίτης Εφέσου Χρυσόστομος Κωνσταντινίδης. Ο Χρυσόστομος Τσίτερ Μητροπολίτης Αυστρίας. Ο καθηγητής Αμίλκας Αλιβιζάτος. Ο καθηγητής Γρηγόριος Κασιμάτης και πολλά άλλα πρόσωπα.

Η αγάπη του Αθηναγόρα για τη θεοσοφία:

Εκτός από τους μασόνους, η αδελφή εταιρεία της θεοσοφίας που κυβερνάται από τον επιφανή Μασόνο Κωστή Μελισσαρόπουλο προσφέρει πολλές παραπομπές που επιβεβαιώνουν την σύνδεσή τους με τον Αθηναγόρα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το σχόλιο για την 20ετία του στον Πατριαρχικό θρόνο, το σχόλιο για την πρόταση του Αθηναγόρα για κοινό εορτασμό με τους παπικούς, το αφιέρωμα της αναρρήσεως του Αθηναγόρα στον Πατριαρχικό θρόνο και η ξεκάθαρη σημείωση πως ήταν τέκτονας 33ου βαθμού.

Υπήρχε πίστη ουσιαστική, ιδεολογική, θεολογική του Αθηναγόρα στην θεοσοφία, η οποία είναι η πιο αποκρυφιστική πλευρά της μασονίας. Δεν υποκινούνταν απλώς από γεωπολιτικά και διπλωματικά συμφέροντα. Πραγματική απόδειξη είναι η επιστολή στην οποία επαινεί εκτενώς τον Κωστή Μελισσαρόπουλο. Παρόμοια αλληλογραφία του Αθηναγόρα υπάρχει και με πνευματιστές, οι οποίοι καλούνε πνεύματα -κοινώς δαιμόνια- . Με επιστολές του σε πνευματιστές, τους συγχαίρει και τους δίνει πατριαρχική ευλογία. Αυτοί από τη μεριά τους γράφουν τα δέοντα στον ίδιο, αντιδωρίζοντας επαίνους και κολακείες.

Επιπλέον ο Μασόνος Πατριάρχης Αθηναγόρας, χρησιμοποιεί τον πατερικά άγνωστο όρο «παναθρωπότητα», αλλά και τον όρο «ο σχηματισμός πυρήνος παγκοσμίου αδελφότητος της ανθρωπότητος άνευ διακρίσεως φυλής, πιστεως, φύλου, τάξεως ή χρώματος», ο οποίος είναι κοινότυπη μασονική φράση και πρωταρχικός σκοπός της θεοσοφικής εταιρείας, όπως διατυπώθηκε το 1875. Χρησιμοποίησε βέβαια και την ορολογία «άνθρωποι καλής θελήσεως» η οποία υπάρχει σε αφθονία στα μασονικά και ιδιαίτερα στα θεοσοφικά κείμενα. Ένα από τα τραγικότερα συνθήματα που προώθησε είναι το σύνθημα της Γαλλικής Επανάστασης, αλλά και της Μασονίας «ελευθερία, ισότης, αδελφότης». Όμως, η σημαντικότερη ασέβειά του, είναι η άρνηση του δόγματος της Αγίας Τριάδας. 

Αθηναγόρας και πνευματισμός:

Υπάρχει σύνδεση θεοσοφίας και μασονίας και μασονίας και πνευματισμού. Ο πνευματισμός, η επίκληση πνευμάτων, συνδέεται άμεσα με τη μασονία. Κορυφαίοι πνευματιστές υπήρξαν μασόνοι. Παρόμοια αλληλογραφία που υπάρχει ανάμεσα στον Αθηναγόρα και στους θεοσοφίστες, διασώζεται και με πνευματιστές. Ο ίδιος έχει γράψει συγχαρητήριες επιστολές σε πνευματιστές στις οποίες απονέμει ολόθερμα την πατρική και πατριαρχική του ευλογία. Τέτοιου είδους επιστολές στάλθηκαν σε μεγάλους πνευματιστές, όπως ο Νικόλαος Αντωνακέας, η Ηλέκτρα Σκριβάνου Βασιλειάδου και ο Βασίλειος Τσινούκας. Οι πνευματιστές κράτησαν ολόθερμη στάση προς τον Πατριάρχη, όπως επιβεβαιώνουν οι επιστολές τους.

Αθηναγόρας και Νέα Εποχή:

O Πατριάρχης Αθηναγόρας έδωσε μήνυμα υπέρ της νέας εποχής. Το κίνημα της Νέας Εποχής, τη υδροχοϊκής εποχής βασίζεται στη Μασονία. Ενα περιοδικό της Μασονίας του σκωτικού τύπου από το 1904 μέχρι το 1990 ονομαζόταν «Νέα Εποχή». Επειτα, για να μην γίνεται αντιληπτή η σύνδεση μετονομάστηκε σε «Σκωτικό Τύπο». O Αθηναγόρας είχε δηλώσει πως όταν ο Πάπας Παύλος ο 6ος ανέλαβε να συνεχίσει το έργο του προκατόχου του Ιωάννου 23ου, κατανοήθηκε ότι ο χριστιανικός κόσμος εισέρχεται σε νέα εποχή.

To τέλος της ζωής του Αθηναγόρα:

Έφυγε από την ζωή το 1972, ενώ του είχαν διακόψει τη μνημόνευση ως Πατριάρχου, τρεις Μητροπολίτες ο Φλωρίνης Αυγουστίνος, ο Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιος και ο Παραμυθίας Παύλος και αρκετές αγιορείτικες μονές, κελιά και σκήτες, για λόγους παραβάσεως ιερών δογμάτων και κανόνων.

Ομιλία του π. Σεραφείμ Ζήση με τίτλο “Ο Μασόνος πατριάρχης Αθηναγόρας και ο Οικουμενισμός” που ἐκφωνήθηκε τήν Τετάρτη 8-5-2019, στήν αἴθουσα “ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ” τοῦ χριστιανικοῦ συλλόγου “Ἅγιος Ἰωσήφ Ὁ Ἡσυχαστής”, στά πλαίσια τῆς σειρᾶς ἐκδηλώσεων μέ τίτλο: “ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ”. Μετά το βίντεο ακολουθεί κείμενο με τα κυριότερα σημεία της ομιλίας.

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δεῖτε σχετικά: 
– π. Σεραφείμ Ζήσης μοναχός, Εισαγωγικά περί Μασονίας (Ολόκληρη) [ΒΙΝΤΕΟ 2017]