Ἄρθρο τοῦ πρωτοπρ. Νικολάου Μανώλη

Τό 90% τῶν μαθητῶν πάσχει ἀπό διαταραχές ἄγχους λόγῳ τοῦ lockdown.

Ἐπιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Σχολεία χωρίς Χριστό

Γράφει ὁ π.Νικόλαος Μανώλης

Οἱ ἐπιδράσεις πού δέχονται οἱ πυλῶνες τῆς ζωῆς μας, ἡ Πίστη μας, ἡ Πατρίδα μας, ἡ Οἰκογένειά μας, ὁδηγοῦν τή χώρα ἐλέῳ κορωνοϊοῦ σέ μία παρακμιακή κατάσταση χωρίς Χριστό. Σχετικό ἄρθρο μέ τίτλο: «ΠΟΥ: Τό 90% τῶν μαθητῶν πάσχει ἀπό διαταραχές ἄγχους λόγω τοῦ lockdown», ἀποκαλύπτει τή ζοφερή ἐκπαιδευτική πραγματικότητα. Ἀποδεικνύεται τελικά πώς ἡ παιδική ψυχή κινδυνεύει περισσότερο, ὅταν νοσεῖ ἀπό τό ἄγχος, παρά ἀπό τόν ἰό. Σάν Ἕλληνες πού ἀγαπᾶμε τά παιδιά μας καί πονᾶμε γι’ αὐτά, ἀλλά καί ἐγώ προσωπικά ὡς γονέας καί πνευματικός πολλῶν παιδιῶν, διαβάζοντας αὐτή τή λυπηρή εἴδηση, ἀποκρυσταλλώνουμε σιγά σιγά μέσα μας ὅτι, ἐφόσον εἰδολοποιεῖται ὁ κορωνοϊός, θυσιάζονται στόν βωμό του ἡ παιδεία καί ἡ ἐκπαίδευση τῶν παιδιῶν μας. Ἀθροιστικά, ἄν συλλέξει κανείς τίς ἀντίχριστες μεταρρυθμίσεις πού ἔχει ὑποστεῖ τό ἑλληνικό ἐκπαιδευτικό σύστημα, θά καταδικάσει τή θρασύτητα τῶν ἀνθρώπων, πού μή ἔχοντας φόβο Θεοῦ λαμβάνουν ἀνίερες ἀποφάσεις. Ἡ Κατάνυξη φρόντιζε ἀνά διαστήματα καί σχολίαζε τόν ξεπεσμό τῆς ἐκπαιδευτικῆς πραγματικότητας, πού προοικονομοῦσε τήν ἀποχριστιανοποίησή της καί τήν ἔνταξή της στή Νέα Τάξη Πραγμάτων. Σήμερα, καί πάλι ἡ Κατάνυξη ἔρχεται νά σχολιάσει πῶς μπορεῖ νά καταλήξει ἕνα ἐκπαιδευτικό σύστημα πού ἀπορρίπτει τήν παιδαγωγία κατά Θεόν καί τελικά πόσο ἐπικίνδυνη εἶναι ἡ παρεχόμενη σήμερα παιδεία γιά τήν ψυχική ὑγεία καί τήν πνευματική εὐστάθεια τῶν παιδιῶν μας. 

Ὁ «λοιμός τῶν γραμμάτων» δημιούργησε τόν κόλαφο τῆς παρά φύσιν ἐκπαίδευσης, διότι καί ἡ ἐκπαίδευση πρό κορωνοϊοῦ ἀλλά καί ἡ ἐκπαίδευση ἐν καιρῷ κορωνοϊοῦ ἔχουν τό ἴδιο πληγεῖ ἀπό τά ἀνελέητα πυρά τῶν ἀντίχριστων καί ἄθεων δυνάμεων. Σάν νά μήν ἔφτανε λοιπόν ἡ ἐκπαίδευση πού μέχρι τώρα παρουσίαζε ἐπικίνδυνα ἀθεϊστικές καί ὑλιστικές τάσεις, ἦρθε καί τό παραλήρημα τῆς «προστασίας» τῆς δημόσιας ὑγείας, γιά νά τά ἰσοπεδώσει ὅλα. Μπορεῖ τό συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα τῆς παιδείας καί ἐκπαίδευσης νά μήν παραβιάζεται, ἀλλά ὑποχθόνια ἀτιμάζεται, διότι παρεμποδίζεται ἡ παροχή τῆς διά προσωπικῆς ἐπικοινωνίας οὐσιαστικῆς ἐκπαίδευσης. Ἔτσι, ἐγκαθιδρύεται ἡ κρίση τῆς ὑγιοῦς ἐκπαίδευσης.  

Ἅς ἐξετάσουμε γιατί ἕνα παιδί εἴτε στήν τρυφερή παιδική ἡλικία, εἴτε στήν ἰδιαίτερα εὐαίσθητη ἐφηβική ἡλικία, βρίσκεται σέ ἕνα συναισθηματικό ἀδιέξοδο λόγω τῶν «σωτήριων» μέτρων γιά τόν κορωνοϊό καί δέν μπορεῖ νά γαληνέψει ζώντας σέ ἕνα ὀρθόδοξο περιβάλλον. Ἀπό τήν ἔναρξη τῆς ἐπιδημίας ἡ Κυβέρνηση δέν μπόρεσε νά προσφέρει μία σταθερότητα στή λειτουργία τῶν σχολικῶν δομῶν. Προέβη σέ ἀλλεπάλληλα ἀνοιγοκλεισίματα τῶν σχολείων ὀξύνοντας τό αἴσθημα τῆς ἀβεβαιότητας γιά τό ἐπικείμενο σχολικό μέλλον καί τήν ποιότητά του. Τά παιδιά κλήθηκαν νά μετατρέψουν σέ ἐκπαιδευτήρια τά σπιτικά τους. Οἱ παροχές πού ὄφειλε νά προσφέρει τό μασονοκινούμενο κράτος -πού τόσο μεριμνᾷ γιά τή σωματική ἀκεραιότητά μας- βάρυναν τήν ἑλληνική οἰκογένεια. Ἡ πολυπλοκότητα τῶν προβλημάτων πού συνάντησε μπροστά της αὐτή ἡ διαδικασία ἦταν ἀπελπιστική, διότι τό ὅραμα γιά μία φαινομενικά ἀξιοπρεπῆ παροχή παιδείας καί ἐκπαίδευσης κάτω ἀπό τίς συνθῆκες τυραννικῶν μέτρων προστασίας, δέν μποροῦσε νά ἐπιτευχθεῖ. Καταρχήν, μία τέτοια πρόβλεψη -πώς τά διαδικτυακά μαθήματα καί τά διά ζώσης κορωνοϊο-ἀσφυκτικά μαθήματα θά μποροῦσαν νά ἀντικαταστήσουν τήν κανονική διά ζώσης ἐκπαίδευση- ἦταν μία ἰδεατή πραγματικότητα πού ἐξυπηρετοῦσε μόνο τά συμφέροντα τῶν πονηρῶν. Αὐτή ἡ ἐκ προοιμίου ἀποτυχία αἰτιολογεῖται ἀπό τό ὅτι οἱ ἰθύνοντες δέν εἶχαν ἀγαθούς σκοπούς. Προφασίζονταν πώς τά μέτρα πού πάρθηκαν (καί παίρνονται) στόν ἐκπαιδευτικό χῶρο ἦταν εὐεργετικά γιά τή δημόσια ὑγεία, ὅμωςστήν πραγματικότητα ἀπειλοῦσαν τή δημόσια ὑγεία.

Οἱ κυβερνητικοί δέν μπόρεσαν νά καλύψουν οἰκονομικά τή διαδικασία. Ὁπότε οἱ μαθητές ἦρθαν ἀντιμέτωποι μέ προβλήματα δικτύου (τό ἰσχυρό σῆμα παρέχεται μόνο μέ τήν καταβολή ὑψηλοῦ ἀντιτίμου), μέ τή μή κατοχή τοῦ ἀπαραίτητου ἐξοπλισμοῦ (ὑπολογιστής, κάμερα, μικρόφωνο) καί μέ τή μή ὕπαρξη τοῦ ἀπαραίτητου χώρου μέσα στό σπίτι, ὥστε νά μετατραπεῖ σέ ἕνα μικρό ἐκπαιδευτήριο. Συναντώντας τέτοιου εἴδους ἐμπόδια ἀλλά καί πληθώρα ἄλλων σέ καθημερινή βάση καί μέ ἀόριστο χρόνο λήξης, ὁ μαθητής αἰσθάνθηκε ἕνα πρωτόγνωρο, ἀσφυκτικό ἄγχος. Ὅλα τά παιδιά καθηλώθηκαν μπροστά ἀπό μία ὀθόνη καί μετατράπηκαν σέ ἐν δυνάμει ρομπότ ἤ ἀλλιῶς σέ ἐν ἐνεργείᾳ ἀποβλακωμένες ψυχές. Τό σχολεῖο μεταλλάχθηκε σέ μία ἐξ ἀποστάσεως ἐπιχείρηση πού ἀποπροσωποιεῖ τίς σχέσεις μεταξύ τῶν ἀνθρώπων, διευρύνει τό χάσμα ἀνάμεσα σέ μαθητή καί καθηγητή καί κατ’ ἐπέκταση ὑποβάλλει τά παιδιά σέ μία ἐπίπονη δοκιμασία πού ζημιώνει ὄχι μόνο τή σχολική τους ἐπίδοση, ἀλλά καί τήν πνευματική τους πρόοδο.

Τά παιδιά ὅσο ἦταν ἀποκλεισμένα στά σπίτια τους, δέν μποροῦσαν νά καλλιεργήσουν τίς διαπροσωπικές σχέσεις μέ τούς συμμαθητές τους, τήν οὐσιαστική ἐπικοινωνία, νά ἀναπτύξουν ἰσχυρούς συναισθηματικούς δεσμούς, νά κοινωνικοποιηθοῦν, νά νιώσουν ὅτι εἶναι μέρος τοῦ σχολικοῦ συνόλου. Δέν μπόρεσαν νά καλύψουν βασικές ἀνάγκες τους, ὅπως, γιά παράδειγμα, τήν ἐλευθερία, τήν ἐπικοινωνία, τό παιχνίδι, τήν ἐκτόνωση ἀπό τά σχολικά ἄγχη, καί τό κυριότερο, τό δικαίωμα γιά μία φυσιολογική σχολική ζωή…

Μετά ἀπό ἕναν ἐξαντλητικό καί πολύμηνο ἐγκλεισμό, σημειώθηκε ἕνα βραχύβιο ἄνοιγμα τῶν σχολικῶν δομῶν, ὄχι ἐπειδή ἡ ἐξ ἀποστάσεως ἐκπαίδευση γεννοῦσε μόνο ἀναστάτωση καί ἄγχος, ἀλλά ἐπειδή οἱ ὑπεύθυνοι ἀντιλήφθηκαν ὅτι ἡ ὑπομονή γονέων καί παιδιῶν εἶχε φτάσει στά ὅριά της. Τό ἄνοιγμα τῶν σχολείων ὅμως δέν μποροῦσε νά ὑποσχεθεῖ πολλά, διότι ἔπρεπε νά συμμορφώνεται μέ τά ἐξουθενωτικά μέτρα γιά τόν κορωνοϊό πού βασάνιζαν καί βασανίζουν τίς ψυχοῦλες τῶν παιδιῶν. Τά χαμόγελά τους τά ἔσβησε ἡ μάσκα. Οἱ ἀποστάσεις ἦταν ὑποχρεωτικές. Ἔμαθαν τά παιδιά, πλέον, νά φοβοῦνται τόν συνάνθρωπο, δέν τόν πλησιάζουν. Ἔπαψαν νά ὀνειρεύονται ἕνα ἐλπιδοφόρο αὔριο. Ἔχασαν τήν ἐμπιστοσύνη τους στόν ἄνθρωπο. Ἀποδιοργανώθηκε τό πρόγραμμά τους. Ἀπειλήθηκαν οἱ στόχοι τους. Ἔπαυσαν νά ἐξασκοῦν τίς δεξιότητές τους. Περιθωριοποιήθηκαν, ἀπομονώθηκαν, παραμελήθηκαν. Κάποιοι τά μετέτρεψαν σέ πειραματόζωα, ὄχι γιά τή διαφύλαξη τῆς δημόσιας ὑγείας, ἀλλά γιά τή διαφύλαξη τῆς δημόσιας προπαγάνδας πού συντελεῖ στήν τέλεια χειραγώγηση τοῦ συνόλου. Ὅπως εἶναι προφανές, ἐκτός ἀπό τήν καταπάτηση τῶν δικαιωμάτων, πλήγηκαν καί οἱ ἀξίες καί τά ἰδανικά τῶν ἑλληνόπουλων καί, πάνω ἀπ’ ὅλα, δόθηκε ἡ χαριστική βολή στήν ἀποχριστιανοποίηση τοῦ ἑλληνικοῦ σχολείου δημιουργώντας τά σχολεῖα τῆς ἀ-παιδείας καί τῆς ἀπόσβεσης  τῆς γνώσης τοῦ Θεοῦ.

Ἡ κλασική ἑλληνοχριστιανική παράδοση ἐγκαταλείφθηκε μέ τόν διαφωτισμό, ἀλλά στίς μέρες μας βιώνουμε τόν νέου τύπου «διαφωτισμό τοῦ κορωνοϊοῦ», ὁ ὁποῖος ὅσες «ἀλήθειες» μᾶς προβάλλει, ἀντιτάσσονται στή Μία καί Μοναδική Ἀλήθεια. Ὅλοι ἐμεῖς οἱ ὑπερασπιστές τῆς κανονικότητας, κατηγορούμαστε ὡς σκοταδιστές, ἐπειδή δῆθεν δέν μποροῦμε νά ἀντιληφθοῦμε ὅτι ὅλα ὅσα κάνει ἡ Κυβέρνηση καί σέ ἐκκλησιαστικό ἐπίπεδο ἀλλά καί σέ ἐκπαιδευτικό γίνονται «καλῇ τῇ πίστει». Ὅμως, οἱ πολωμένοι στά βάρβαρα μέτρα γιά τό κορωνοϊό, πῶς καί δέν ματώνουν πού τό ἄγχος γονατίζει τά παιδιά τους;

Οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες, οἱ ποιήσαντες καί ὄχι μόνο διδάξαντες τήν παιδεία, μεταλαμπάδευσαν τή χριστιανική ἀγωγή. Ἐκεῖ, ὅπου χωρίς ἄγχος ὁ ἄνθρωπος ἀφήνει τήν καλλιέργεια τοῦ νοῦ του καί τοῦ πνεύματός του στόν Θεό. Σέ αὐτή τή διαδικασία δέν εἶναι κύριος ὁ ἄνθρωπος, ἀλλά ὁ Θεός, γι’ αὐτό στέφεται μέ τέτοια θεάρεστη ἐπιτυχία. Τό παιδί ἐπιδιώκει τήν πνευματική ἀναγέννησή του, τή γνωριμία του μέ τόν Θεό μέσῳ τοῦ χριστιανικοῦ ἰδεώδους περί παιδείας. Οἱ Ἅγιοι αὐτοί πρυτάνευσαν στήν κατά Χριστόν παίδευση καί ἐκπαίδευση τῶν παιδιῶν, ἔγιναν τά σύμβολα τῶν γραμμάτων, οἱ ἐγκυκλοπαίδειες τῶν διδασκάλων, καί πρόσφεραν μέ τόσο καθηλωτικό τρόπο στή δόμηση τῆς ὀρθῆς παιδείας τῶν χριστιανῶν. Γι’ αὐτό σήμερα εἶναι ἀπαράδεκτο νά ὑφίστανται διαταραχές ἄγχους τῶν παιδιῶν λόγῳ τοῦ κορωνοϊοῦ. Ἡ ἐκπαιδευτική πρακτική πού δίδαξαν οἱ Ἅγιοι ἦταν ξεκάθαρα χριστοκεντρική καί ἔχοντας αὐτή τή θέση ὡς ἄξονα μπόρεσαν καί θριάμβευσαν ὡς διδάσκαλοι, χωρίς νά δηλητηριάσουν τά παιδιά μέ τό «κώνειο» τῆς Νέας Ἐποχῆς, ἀλλά ποτίζοντάς τα γνώση Ὀρθοδοξίας. Γαλούχησαν τά παιδιά μέ ἀξίες, οἱ ὁποῖες ἦταν ἀρεστές στόν Θεό. Δίδαξαν μελετήματα πού δέν εἶχαν ἀντίκρυσμα μόνο στά ἐπίγεια, ἀλλά καί στά οὐράνια. Σύζευξαν τόν Ἑλληνισμό μέ τήν Ὀρθοδοξία καί προσέγγισαν τή Γλώσσα καί τήν Παιδεία ὡς πρός τό γνήσιο περιεχόμενό τους, ὥστε ἡ παιδαγωγική τους μέθοδος δέν προκαλοῦσε κρίση πανικοῦ, ἀλλά ἔγινε πόλος ἕλξης. Ἀντίθετα, οἱ σύγχρονοι Ἕλληνες, μέσῳ τῆς παιδείας καί τοῦ τύπου ἐκπαίδευσης πού προσφέρουν εἰδικά ἐν καιρῷ κορωνοϊοῦ, γίνονται ἐχθροί Χριστοῦ, καί παιδεύουν τά παιδιά μέ μωρία, ἀφύσικα, πρόχειρα καί ἀντιχριστιανικά.

Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος, ὡς πρότυπο διδασκάλου μᾶς ἀφήνει ἔκθαμβους μέ τή διδασκαλική του πορεία. Οἱ παιδαγωγικές του ἀρχές ὄχι μόνο δέν προκάλεσαν δαιμονικό ἄγχος στά παιδιά, ἀλλά χαρακτηρίστηκαν ὡς «θησαύρισμα» τῆς παιδείας. Ξεκαθάρισε τή σκοποθεσία καί τή στοχοθεσία τῆς παιδείας καί τῆς ἐκπαίδευσης καί κοινό παρονομαστή ἔθεσε τή θεοσέβεια. Σήμερα, τό κορωνοϊοφοβικό σύστημα ἐκπαίδευσης εἶναι βασισμένο στόν ἐγκλεισμό, μέ ἀποτέλεσμα ἡ ἐκπαιδευτική πρακτική πού ἐφαρμόζει νά προκαλεῖ ψυχοσωματικές βλάβες στά παιδιά. Ἡ διδασκαλία γίνεται ψυχοφθόρα, καί τό παιδί δέν μπορεῖ νά προσπαθήσει γιά τήν πνευματική τελειότητά του. Τά συμπλέγματα πού ἀντιμετωπίζουν τά παιδιά καί οἱ παγίδες οἱ δαιμονικές πού πέφτουν, ὑπάρχουν ἐξαιτίας τῆς ἀποστασίας τῶν μεγαλυτέρων ἀπό τόν Θεό. Ἀφήσαμε, ἐπιτρέψαμε, ἀνεχτήκαμε, καί δέν ἀντιδράσαμε πού τά παιδιά μας μαθητεύουν σέ σχολεῖα ἀντίχριστα, τά ὁποῖα ἐκθειάζουν ὅ,τι προσβάλλει τά Θεῖα. Μερικοί ἀποστράφηκαν τήν Ὀρθοδοξία καί προσηλυτίστηκαν ἀπό τή «φιλοσοφία» τοῦ κορωνοϊοῦ, πού ἐξουθενώνει τά παιδιά καί τά ἀναστατώνει δαιμονικά.

Ὅσο ἡ ζωηφόρος θεολογία ἐκλείπει ἀπό τήν ἑλληνική ἐκπαίδευση, δέν πρόκειται νά δοῦμε τήν ποιότητα στή μάθηση. Ἐάν ὑποχρεώνουμε τά παιδιά μας σέ μία ἀπελπιστική ρουτίνα ἄγχους πού φυσικά στερεῖται τόν Θεό, ἐάν τά νουθετοῦμε πώς ἡ προστασία ἀπό τόν ἰό εἶναι ἀπαραίτητη καί ἐντός τῶν Ἐκκλησιῶν, μή περιμένουμε νά τά δοῦμε γαλήνια καί ἤρεμα. Τά σχολεῖα ἔγιναν τά σχολεῖα τῆς ἀπιστίας καί τῆς ἀκοινωνησίας μέ τόν Θεό ἀλλά καί μέ τόν ἄνθρωπο, καί ἐμεῖς βυθιζόμαστε βαθιά στόν βοῦρκο τῆς ἀπελπισίας (καί τραβᾶμε καί τά παιδιά μας μαζί μας), ἐπειδή θεωροῦμε πώς ἄνθρωπος θά μᾶς σώσει καί ὄχι ὁ Παντοδύναμος Θεός.

Οἱ Ἅγιοι, οἱ παιδεύσαντες γενεές παιδιῶν κατά Θεόν, δέ θά μποροῦσαν νά διανοηθοῦν πώς τό ἄγχος τῶν μαθητῶν λόγῳ τοῦ lockdown ἀγγίζει τέτοια ποσοστά. Οἱ θεμελιωτές τῆς Πίστης μας βασίστηκαν στή χριστιανική ἀγωγή καί στόν φροντισμό τῶν ψυχῶν, ἔθεσαν πρῶτα το πνεῦμα καί μετά τό σῶμα, πρῶτα τήν ἀγωγή καί μετά τή γνώση. Θεολογοῦσαν καί θεοδρομοῦσαν μέσῳ τῆς παιδείας. Ἡ ἐν Χριστῷ ἀγάπη γιά τούς μαθητές, τούς ὁδήγησε νά διαμορφώσουν ἠθικούς χαρακτῆρες, χρηστούς πολῖτες, νά κατηχοῦν ὀρθόδοξα, νά διδάσκουν Χριστό καί νά ἀπαλλάσσουν τά παιδιά ἀπό τά δαιμονικά ἄγχη. Ἐμεῖς;

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Στοχοποιούνται τα παιδιά μας – Αντίδραση γονέων στην υποχρεωτική εφαρμογή της μάσκας στα σχολεία
– Δεν πρέπει να φοράνε μάσκες οι υγιείς ενήλικες, ούτε τα υγιή παιδιά
– Βγήκαν στους δρόμους οι μαθητές!
– Παιδεία: Το βαθύ γεγονός
– Ο Κορωνοϊός κρατάει “βούρδουλα” και διώχνει από το μάθημα τους μαθητές που δε φορούν μάσκα!
– Σοβαρότατος ο κίνδυνος τουλάχιστον για τα παιδιά, όταν φορούν τη μάσκα
– Πνευματικός και ιατρικός μεσαίωνας
– Αυτοκτονία. Μια πραγματική πανδημία