Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr

«Πόσον κακόν πράγμα εἶνε, Χριστιανοί μου, νά πέση ὁ ἄνθρωπος εἰς ἁμαρτίαν καί νά μή μ ε τ α ν ο ή σ η!» (Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός)

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

---

ΚΘ΄ Μέρος

Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, μᾶς διδάσκει καί μᾶς λέγει νά ταπεινωθοῦμε ἐνώπιον τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ καί Ἐκεῖνος θά μᾶς ὑψώσει εἰς τήν παροῦσαν ζωήν, ὡς προσωπικότητες ἀρετῆς. Θά μᾶς δοξάσει δέ καί εἰς τήν μέλλουσαν ζωήν –σύμφωνα καί μέ τόν λόγο τῆς Καθολικῆς Ἐπιστολῆς τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου– τ α π ε ι ν ώ θ η τ ε ἐνώπιον Κυρίου καί ὑψώσει ὑμᾶς, ὁ Κύριος.

«Tαπεινώθητε ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, καί ὑψώσει ὑμᾶς» (Ἰακώβ. 4, 10).

Ὁ Θεάνθρωπος Κύριός μας, ἔχει ἤδη ξεχωρίσει ὡς Κριτής, ὅλους τούς δικαίους ἀνθρώπους ἀπό τούς ἀμετανόητους ἁμαρτωλούς. Καί θά βάλῃ τούς ἐν μετανοία καλοπροαίρετους, εὐσεβεῖς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς μαζί μέ ὅλους τούς δικαίους καί ὅλους τούς ἁγίους μας, μέσα εἰς τόν Παράδεισον γιά νά χαίρονται πάντοτε. Διά τοῦτο καί ὁ Ἅγιος Ἱεραπόστολος τοῦ Θεοῦ, ὁ γνήσιος πνευματικός μας Πατέρας, ὁ Πατροκοσμᾶς μας, ἔτσι μᾶς διδάσκει, καί ὡς ἑξῆς:

Ἡ Μέλλουσα Κρίσις

“Καί ἔχει νά ἀναστήσῃ ὁ Κύριος ὅλον τόν κόσμον. (45)

Καί οἱ καλοί θά εἶνε ὡς Ἄγγελοι, καί οἱ κακοί ὡσάν δαίμονες, πρῶτον τά τέκνα τοῦ διαβόλου οἱ Ἑβραῖοι, οἱ ὁποῖοι ὄχι μόνον δέν ἐπίστευσαν εἰς τόν Χριστόν μας, ἀλλά καί τόν ἐσταύρωσαν.

Τότε θά ἴδουν ἐκείνην τήν δόξαν τοῦ Χριστοῦ μας νά πιστεύσουν καί νά τόν προσκυνήσουν, ἀμή ἐκείνη ἡ Πίστις δέν τούς ὠφελεῖ τότε.

Τώρα χρειάζεται ἡ Πίστις.

Διά τοῦτο, ἀδελφοί μου, καλότυχοι καί τρισμακάριοι οἱ Χριστιανοί ὁπού πιστεύουν τώρα, καί ἀλλοίμονον εἰς τούς ἀπίστους.

Καλύτερα ἄς μή εἶχον γεννηθῆ εἰς τόν κόσμον.

Τότε θά ξεχωρίση ὁ Κύριος τούς δικαίους ἀπό τούς ἁμαρτωλούς, καθώς ξεχωρίζει ὁ Ποιμήν τά πρόβατα ἀπό τά ἐρίφια, καί θά βάλῃ τούς δικαίους εἰς τά δεξιά του, καί τούς ἁμαρτωλούς εἰς τά ἀριστερά του.

Καί θά εἴπη εἰς τούς δικαίους:

– «Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ Πατρός μου νά κληρονομήσετε τόν Παράδεισον.

Νά χαίρεσθε μαζί μέ τούς Ἀγγέλους μου πάντοτε, διότι ἐφυλάξατε τήν Πίστιν μου καί τά πράγματά μου».

Εἰς δέ τούς ἁμαρτωλούς θά εἴπη ὁ Κύριος:

– «Πηγαίνετε σεῖς κατηραμένοι εἰς τήν Κόλασιν νά καίεσθε μαζί μέ τόν διάβολον, τόν πατέρα σας, πάντοτε.

Διότι δέν ἐφυλάξατε τήν Πίστιν μου καί τά προστάγματά μου».

Καί θά ἀνοίξηὁ Κύριος ἕνα πύρινον ποταμόν, ὡς θάλασσα…

Νά ρίψη ὅλους τούς ἀσεβεῖς, ἀπίστους, αἱρετικούς, ἀθέους καί ἁμαρτωλούς μέσα, νά κ α ί ω ν τ α ι πάντοτε.

Καί θά βάλῃ τούς εὐσεβεῖς καί Ὀρθοδόξους Χριστιανούς καί δικαίους μέσα εἰς τόν Παράδεισον νά χ α ί ρ ω ν τ α ι πάντοτε.

Ὁ Ἀμετανόητος Ἁμαρτωλός

– Ὅθεν πρέπει καί ἡμεῖς, ἀδελφοί μου, νά στοχασθῶμεν τί εἴμεθα, δίκαιοι ἤ ἁμαρτωλοί;

Καί ἀνίσως καί εἴμεθα δίκαιοι, καλότυχοι καί τρισμακάριοι.

Ἀνίσως δέ καί εἴμεθα ἁμαρτωλοί, πρέπει τώρα ὁπού ἔχομεν καιρόν νά μετανοήσωμεν ἀπό τά κακά καί νά πράξωμεν τά καλά.

– Ἡ Κόλασις μᾶς καρτερεῖ· πότε θά μετανοήσωμεν;

– Ὄχι αὔριον, μεθαύριον καί τοῦ χρόνου, ἀλλ᾿ αὐτήν τήν ὥραν.

Διότι δέν ἠξεύρομεν ἕως αὔριον τί ἔχομεν νά πάθωμεν.

Ὁ Χριστός μᾶς λέγει νά εἴμεθα πάντοτε ἕτοιμοι.

Πόσον κακόν πράγμα εἶνε, Χριστιανοί μου, νά πέση ὁ ἄνθρωπος εἰς ἁμαρτίαν καί νά μή μ ε τ α ν ο ή σ η!

Στοχασθῆτε!

Τιμωρία τῶν Ἑβραίων

Τόν παλαιόν καιρόν οἱ Ἑβραῖοι ἐθανάτωσαν ὅλους τούς Προφῆτας, ὅλους τούς δικαίους διδασκάλους.

Χιλιάδες φορές ἄφησαν τόν Χριστόν καί ἐπροσκύνησαν τόν διάβολον, καί τόσον, ὁπού ἔκαμαν ἕνα μοσχάρι καί τό ἐπροσκυνοῦσαν διά Θεόν, καθώς τό ἔχουν ἕως τήν σήμερον.

Καί τώρα τό αὐτό εἶνε νά συναναστρέφεσαι καί νά πραγματεύεσαι, νά τρώγης καί νά πίνης μέ τόν διάβολον.

Ἐτόλμησαν καί ἐσταύρωσαν καί τόν Χριστόν μας.

Ὁ Πανάγαθος εἰς ὅλα αὐτά τούς ἐφύλαγε, τούς ἐσκέπαζεν.

Ἐκαρτέρησεν ὁ Κύριος ὕστερα ἀπό τήν Σταύρωσίν του τριάντα χρόνια νά μετανοήσουν, ἀλλά δέν μετενόησαν.

Τότε τούς κατηράσθη, τούς ἀφώρισε, τούς ὠργίσθη καί ἀφῆκε τόν διάβολον μέσα εἰς τήν καρδίαν των, καθώς τόν ἔχουν ἕως σήμερον.

Ἐσκοτίσθησαν, ἔφυγον ἀπό ὅλον τόν κόσμον καί ἐπῆγαν εἰς τήν Ἱερουσαλήμ.

Σηκώνει ὁ Θεός τόν βασιλέα ἀπό τήν παλαιάν Ρώμην καί πολιορκεῖ τούς Ἑβραίους μέσα εἰς τήν Ἱερουσαλήμ, καί οἱ πατέρες καί αἱ μητέρες ἔσφαζον τά τέκνα των καί τά ἔτρωγον.

Ὁ διάβολος θέλει νά τρώγουν οἱ γονεῖς τά τέκνα των, καί ὄχι ὁ Θεός.

– Ἀκούετε, ἀδελφοί μου, ὁ ἄνθρωπος τί κακόν παθαίνει ὅταν ἁμαρτάνη καί τόν ἐγκαταλείψη ὁ Θεός;

Φοβερόν τό ἐμπεσεῖν εἰς χεῖρας Θεοῦ ζῶντος.

Μεγάλην εὐσπλαχνίαν ἔχει ὁ Θεός, ἀλλά ἔχει καί μεγάλην ὀργήν· καί καθώς ἐπαίδευσε τούς Ἑβραίους, παιδεύει καί ἡμᾶς, ἀνίσως καί δέν κάμνωμεν καλά.

Βάνει ὁ Θεός τόν βασιλέα μέσα εἰς τήν Ἱερουσαλήμ καί θανατώνει χίλιες ἑκατόν εἴκοσι χιλιάδες Ἑβραίους, καί τόσον, ὁπού ἔγινε τό αἷμα ὡσάν θάλασσα.

Τριάντα φλωρία ἐπώλησαν οἱ Ἑβραῖοι τόν Χριστόν μας, τριάντα εἰς τό φλωρί ἐπώλησεν ὁ Χριστός μας χίλιες χιλιάδες Ἑβραίους.

– Ἐσύ ἔμαθες καί πωλεῖς τόν Χριστόν, καί ἐκεῖνος δέν ἠμπορεῖ νά σέ πωλήση;

Πόσον κακόν πράγμα εἶνε, Χριστιανοί μου, νά πέση ὁ ἄνθρωπος εἰς ἁμαρτίαν καί νά μή μετανοήση!

Ἡ κακία τῶν Ἑβραίων

Καί τώρα μή δυνάμενοι οἱ Ἑβραῖοι νά τόν μετασταυρώσουν τόν Χριστόν, κάθε Μεγάλην Παρασκευήν τόν κάνουν ἀπό κερί καί τόν σταυρώνουν.

Καί ὕστερα τόν καίουν· ἤ παίρνουν ἕνα ἀρνί καί τό κτυποῦν μέ τά μαχαίρια καί τό σταυρώνουν ἀντί τοῦ Χριστοῦ.

– Ἀκούετε κακίαν τῶν Ἑβραίων καί τοῦ διαβόλου;

Καθώς γεννηθῆ τό Ἑβραιόπαιδον, ἀντί νά τό μαθαίνουν νά προσκυνῇ τόν Θεόν, οἱ Ἑβραῖοι, παρακινούμενοι ἀπό τόν πατέρα των διάβολον, εὐθύς ὁπού γεννηθῆ, τό μαθαίνουν νά βλασφημᾷ καί νά ἀναθεματίζῃ τόν Χριστόν μας καί τήν Παναγίαν μας.

Καί ἐξοδεύουν πενήντα, ἑκατόν πουγκιά νά εὕρουν κανένα χριστιανόπουλο νά τό σφάξουν, νά πάρουν τό αἷμα του, καί μέ ἐκεῖνο νά κοινωνοῦν.

Ὁ διάβολος θέλει νά πίνωμεν τό αἷμα τῶν παιδιῶν, καί ὄχι ὁ Θεός.

Ὁ Χριστός μᾶς παραγγέλει νά εὐχώμεθα ὅλον τόν κόσμον.

Ὁ Ἑβραῖος, ὅσον καί ἄν εἶνε φίλος σου, πήγαινε, κ α λ η μ έ ρ ι σ έ τον, καί βάλε τό αὐτί σου νά ἀκούσῃς τί σοῦ λέγει.

Ἐσύ τόν εὔχεσαι καί τόν χαιρετᾶς καί ἐκεῖνος σέ καταρᾶται καί σοῦ λέγει, κακή ἡμέρα σου, διότι ἡ καλή ἡμέρα εἶνε τοῦ Χριστοῦ, καί δέν θέλει οὔτε νά τήν ἀκούσῃ οὔτε νά τήν εἴπῃ ὁ Ἑβραῖος.

Κοίταξε εἰς τό πρόσωπον ἕνα Ἑβραῖον ὅταν γελᾷ· τά δόντια του ἀσπρίζουν, τό πρόσωπόν του εἶνε ὡσάν πανί ἀφωρισμένο.

Διότι ἔχει τήν κατάραν ἀπό τόν Θεόν, καί δέν γελᾶ ἡ καρδία του.

Ἔχει τόν διάβολον μέσα του ὁπού δέν τόν ἀφήνει.

Κοίταξε καί ἕνα Χριστιανόν εἰς τό πρόσωπον, ἄς εἶνε καί ἁμαρτωλός· λάμπει τό πρόσωπόν του, χύνει ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Σφάζει ὁ Ἑβραῖος ἕνα πρόβατον, καί τό μισ τό ἐμπροσθινόν τό κρατεῖ διά λόγου του, καί τό πισινόν τό μουντζώνει καί τό πωλεῖ εἰς τούς Χριστιανούς διά νά τούς μαγαρίσῃ.

Καί ἄν σοῦ δώσῃ ὁ Ἑβραῖος κρασίἤ ρακί, εἶνε ἀδύνατον νά μή τό μαγαρίσῃ πρῶτον· καί ἄν δέν προφθάση νά κατουρήσῃ μέσα, θά πτύσῃ.

Ὅταν ἀποθάνῃ κανένας Ἑβραῖος, τόν βάζουν μέσα εἰς ἕνα σκαφίδι μεγάλο καί τόν πλένουν μέ ρακί, καί τοῦ βγάνουν ὅλην του τήν βρώμα, καί ἐκεῖνο τό ρακί τό φτιάνουν μέ μυριστικά, καί τότε τό πωλοῦν εἰς τούς Χριστιανούς εὐθηνότερον, διά νά τούς μαγαρίσουν.

– Πωλοῦν ψάρια εἰς τήν πόλιν οἱ Ἑβραῖοι;

Ἀνοίγουν τό στόμα τοῦ ὀψαρίου καί κατουροῦν μέσα, καί τότε τό πωλοῦν εἰς τούς Χριστιανούς.

Ὁ Ἑβραῖος μοῦ λέγει πώς ὁ Χριστός μου εἶνε μπάσταρδος, καί ἡ Παναγία μου πόρνη.

Τό ἅγιον Εὐαγγέλιον λέγει πώς τό ἔγραψεν ὁ διάβολος.

– Τώρα ἔχω μάτια νά βλέπω τόν Ἑβραῖον;

Ἕνας ἄνθρωπος νά μέ ὑβρίσῃ, νά φονεύσῃ τόν πατέρα μου, τήν μητέρα μου, τόν ἀδελφόν μου, καί ὕστερα τό μάτι νά μοῦ βγάλῃ, ἔχω χρέος ὡσάν Χριστιανός νά τόν συγχωρήσω.

Τό δέ νά ὑβρίσῃ τόν Χριστόν μου καί τήν Παναγίαν μου, δέν θέλω νά τόν βλέπω.

– Καί ἡ εὐγένειά σας πῶς σᾶς βαστᾶ ἡ καρδία νά κάνετε πραγματείας μέ τούς Ἑβραίους;

– Ἐκεῖνος ὁπού συναναστρέφεται μέ τούς Ἑβραίους, ἀγοράζει καί πωλεῖ, τί φανερώνει;

Φανερώνει καί λέγει, πώς καλά ἔκαμαν οἱ Ἑβραῖοι καί ἐθανάτωσαν τούς Προφήτας καί ὅλους τούς διδασκάλους καί ὅλους τούς καλούς.

Καλά ἔκαμαν καί κάμνουν νά ὑβρίζουν τόν Χριστόν μας καί τήν Παναγίαν μας.

Καλά κάμνουν καί μᾶς μαγαρίζουν καί πίνουν τό αἷμα μας.

Ταῦτα διατί σᾶς τά εἶπα, Χριστιανοί μου;

Ὄχι διά νά φονεύετε τούς Ἑβραίους καί νά τούς κατατρέχετε.

Ἀλλά διά νά τούς κλαίετε, πῶς ἄφησαν τόν Θεόν καί ἐπῆγαν μέ τόν διάβολον.

– Σᾶς τά εἶπα νά μ ε τ α ν ο ή σ ω μ ε ν ἡμεῖς τώρα ὁπού ἔχομεν καιρόν, διά νά μή τύχη καί μᾶς ὀργισθῇ ὁ Θεός καί μᾶς ἀφήσῃ ἀπό τό χέρι Του καί τό πάθωμεν καί ἡμεῖς σάν τούς Ἑβραίους καί χειρότερα.

Σᾶς τά εἶπα διά νά μ ε τ α ν ο ή σ ω μ ε ν ἡμεῖς τώρα ὁπού ἔχομεν καιρόν”.

Ἄς ἐνθυμούμαστε πάντοτε ἀδέλφια μου, ὅτι τό Θεόπνευστο πνευματικό ἔργο τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ στηρίζεται στήν δύναμιν πού ἔχει ὁ Πανάγιος Σταυρός καί τό ὄνομα τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Διότι σύμφωνα μέ τήν Θεοπαράδοτη «Διδαχή» τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ:

“Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ἰατρεύονται κάθε ἀρρωστεῖες.

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» οἱ Ἀπόστολοι ἀναστοῦσαν νεκρούς καί ἰάτρευαν πάσαν ἀσθένειαν.

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ἀποστομώνει ὁ ἄνθρωπος κάθε αἱρετικόν.

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ἁγιάζει ὁ ἄνθρωπος καί πηγαίνει εἰς τόν Παράδεισον, νά χαίρεται καί νά εὐφραίνεται ὡσάν οἱ Ἄγγελοι”.

Ἀμήν, γένοιτο!

Συνεχίζεται…

45. Ἅγιος Κοσμᾶς Αἰτωλός – Διδαχαί. http://users.uoa.gr/

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Tο Θεόπνευστο έργο του Εθναποστόλου Κοσμά του Φιλοθεΐτου (Α΄ Μέρος, Β΄, Γ΄, Δ΄, Ε΄, Ζ΄, Η΄, Θ΄, Ι΄, ΙΑ΄, ΙΒ΄, ΙΓ΄, ΙΔ΄, ΙΕ΄, ΙΣΤ΄, ΙΖ΄, ΙΗ΄, ΙΘ΄, Κ΄, ΚΑ΄, ΚΒ΄, ΚΓ΄, ΚΔ΄, ΚΕ΄, ΚΣΤ΄, ΚΗ΄)