Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr

«Τόν παλαιόν καιρόν, Χριστιανοί μου, οἱ ἄνθρωποι ἦσαν καθαροί καί ὠμίλουν μέ τόν Θεόν» (Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός)

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

ΚΑ΄ Μέρος

Ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, μᾶς διδάσκει εὐθαρσῶς μέσα ἀπό τό Ἱερό Εὐαγγέλιό Του, ὅπως καί διά στόματος ὅλων τῶν Προφητῶν καί τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Του, τό ἑξῆς: «Ἐρευνᾶτε τάς γραφάς, ὅτι ὑμεῖς δοκεῖτε ἐν αὐταῖς ζωήν αἰώνιον ἔχειν· καί ἐκεῖναί εἰσιν αἱ μαρτυροῦσαι περί ἐμοῦ» (Ἰωάν. 5, 39).

Αὐτό σημαίνει γιά ἐμᾶς τούς ὀρθοδόξους πιστούς, πραγματικά νά«ἐρευνᾶμε τάς Γραφάς ὅτι ἐν αὐταῖς εὑρίσκετε ζωήν αἰώνιον. Καί αὐταί ἀκριβῶς αἱ Γραφαί εἶναι πού μαρτυροῦν δι’ Ἐμέ, δηλαδή τόν Ἴδιο τόν Κύριον». Τόν μόνο ἀληθινό Μεσσία, τόν Υἱόν καί Λόγον τοῦ Θεοῦ, τοῦ ζῶντος καί τόν Σωτήρα Θεάνθρωπο Κύριό μας Ἰησοῦν Χριστόν.

Ἡ οὐσιαστική προτροπή τοῦ Κυρίου, σέ συνάρτηση μέ τήν ἀληθινή ταπείνωση ἡ ὁποία θά πρέπει νά μᾶς διακρίνει, ὥστε πράγματι νά «ἐρευνᾶμε τάς Γραφάς», ἀναφέρεται κυρίως στήν ἀδυναμία μας –γιά νά ξεπεράσουμε μέ τήν Θεία Χάρη Του– τήν δική μας προσκόλληση στό ἐξωτερικό γράμμα τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Καί τότε θά πρέπει νά δώσουμε ὅλη μας τήν προσοχή ἐπί τῆς οὐσίας τοῦ Θείου κηρύγματος τῆς μετανοίας, γιά τήν σωτηρία τῆς ἀθανάτου μας ψυχῆς.

Καθώς ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, λέγει στήν Ἁγία Γραφή: «Ἐγώ δέ ἔχω τήν μαρτυρίαν μείζω τοῦ Ἰωάννου· τά γάρ ἔργα ἄ ἔδωκέ μοι ὁ Πατήρ ἵνα τελειώσω αὐτά, αὐτά τά ἔργα ἄ ἐγώ ποιῶ, μαρτυρεῖ περί ἐμοῦ ὅτι ὁ Πατήρ με ἀπέσταλκε. Καί ὁ πέμψας με Πατήρ, αὐτός μεμαρτύρηκε περί ἐμοῦ.

Οὔτε φωνήν αὐτοῦ ἀκηκόατε πώποτε οὔτε εἶδος αὐτοῦ ἑωράκατε, καί τόν λόγον αὐτοῦ οὐκ ἔχετε μένοντα ἐν ὑμῖν, ὅτι ὅν ἀπέστειλεν ἐκεῖνος, τούτῳ ὑμεῖς οὐ πιστεύετε. Ἐρευνᾶτε τάς γραφάς, ὅτι ὑμεῖς δοκεῖτε ἐν αὐταῖς ζωήν αἰώνιον ἔχειν· καί ἐκεῖναί εἰσιν αἱ μαρτυροῦσαι περί ἐμοῦ· καί οὐ θέλετε ἐλθεῖν πρός με ἵνα ζωήν ἔχητε. Δόξαν παρά ἀνθρώπων οὐ λαμβάνω· ἀλλ᾿ ἔγνωκα ὑμᾶς ὅτι τήν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ οὐκ ἔχετε ἐν ἑαυτοῖς» (Ἰωάν. 5, 36-42).

Μόνον μέ τήν προσεκτική ἀνάγνωση καί μέ αὐτή τήν καθημερινή ἐξέταση τοῦ ἑαυτοῦ μας μέ βάση τήν μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς, θά ἔχουμε ἐλπίδα γιά τήν αἰώνια ζωή.

Καί μόνον ἐκείνη ἡ πραγματική σέ βάθος ἔρευνα τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι πού μαρτυρεῖ τήν Ἀ λ ή θ ε ι α, καθώς μᾶς ὁμιλεῖ γιά τήν ἐνανθρώπιση, τήν ζωή μέ τό κήρυγμα καί τά θαύματα, τήν Ἀνάσταση καί τήν Ἀνάληψη τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Σύμφωνα μέ αὐτή τήν ἔρευνα τῆς Ἀλήθειας τῆς Ἁγίας Γραφῆς,λέγει καί ὁ Πατροκοσμᾶς τό «Κύριε γεννηθήτω ἐ­π’ ἐ­μοί τό Πανάγιον Σου θέλημα»!

Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, λέγει παρακάτω γιά τούς Ἁγίους Ἀνδρόνικον καί Ἀθανασίαν, τά ἑξῆς:

Ἕνα ζεῦγος Ἁγίων (Ἀνδρόνικος – Ἀθανασία)

Νά εἴπωμεν καί δι᾿ ἐκεῖνον ὁπού ἔφερε τά ἑξήκοντα. (36)

Εἰς τήν 9ην τοῦ Ὀκτωβρίου ἑορτάζει ἡ Ἐκκλησία μας τόν ἅγιον Ἀνδρόνικον μέ τήν σύζυγόν του Ἀθανασίαν.

Τούς εἶχε χαρίσει ὁ Ἅγιος Θεός δυό παιδία ἀρσενικά, καί μίαν ἡμέραν ἀπέθανον καί τά δυό.

Κλαίουσα ἡ Ἀθανασία διά τά τέκνα της, ἔρχεται Ἄγγελος Κυρίου καί τῆς λέγει:

– Τά τέκνα σου χαίρονται εἰς τόν Παράδεισον καί θά τά ἀπολαύσῃς εἰς τήν Δευτέρα Παρουσίαν, καί μή λυπεῖσαι.

Καί ἔτσι τήν ἐπαρηγόρησε.

– Λέγει ἡ Ἀθανασία τοῦ Ἀνδρονίκου: Ἀφέντη, χιλιάδες ἄνδρες καί γυναῖκες ἐφύλαξαν παρθενίαν εἰς ὅλην των τήν ζωήν.

Ἡμεῖς ὑπανδρευθήκαμεν καί ἀπελαύσαμεν τά σωματικά.

– Δέ γινόμεθα Καλόγηροι νά κάμωμεν καί τά ψυχικά, νά ὑπάγωμεν καί εἰς τόν Παράδεισον;

Ἀπεκρίθη καί ὁ εὐλογημένος Ἀνδρόνικος καί τῆς λέγει:

– Ἄς γίνῃ, ἀδελφή μου, τό θέλημα τοῦ Θεοῦ.

Καί ἀπ᾿ ἐκείνην τήν ὥραν ἔζων ὡς ἀδελφοί.

Ἐμοίρασαν τήν περιουσίαν των, ἐπῆγαν καί οἱ δυό εἰς Μοναστήριον καί ἔγιναν Καλόγηροι καί ἔζησαν μέ νηστείας καί σκληραγωγίας καί ἐπῆγαν εἰς τόν Παράδεισον.

Αὐτοί ἔκαμον τά ἑξήκοντα, διότι ἔκαμον πρῶτον τά σωματικά καί δεύτερον τά ψυχικά.

Αὐτοί βέβαια εἶνε κατώτεροι ἀπό τήν Ἁγίαν Παρασκευήν.

Ἀνίσως καί θέλη κανένας ἀπό σᾶς νά κάμη τά ἑξήκοντα, ἄς ἀγωνίζεται ὡσάν τόν Ἅγιον Ἀνδρόνικον καί τήν Ἁγίαν Ἀθανασίαν καί σώζεται.

Ὁ πολύτεκνος Ἰωάννης

– Πάλιν ἄν δέν ἠμπορῆτε νά κάμετε τά ἑξήκοντα, μιμηθῆτε ἐκεῖνον ὁπού ἔκαμε τά τριάκοντα.

Εἰς τήν ἀνατολήν ἦτο ἕνας ἄνθρωπος ἱερεύς, τό ὄνομα Ἰωάννης, ὑπανδρευμένος.

Εἶχεν εἴκοσι παιδία.

Μίαν ἡμέραν ὑπῆγεν ἕνας Δεσπότης εἰς τό σπίτι τοῦ παπᾶ, βλέπει τά παιδία καί ἐρωτᾶ τίνος εἶνε.

Ἰδικά μου, λέγει ὁ παπάς.

Τότε λέγει ὁ Δεσπότης:

– Πόσους χρόνους εἶσαι ὑπανδρευμένος;

Δεκαοκτώ, λέγει ὁ παπάς.

– Τότε λέγει ὁ Δεσπότης: Διά δεκαοκτώ χρόνους ἔχεις 20 παιδία;

Ἐσύ πρέπει νά καθαιρεθῆς.

– Λέγει του ὁ παπάς: Νά ἐξομολογηθῶ, Δεσπότη μου, καί ἄν τό εὕρης εὔλογον, ἄς γίνῃ ὁ ὁρισμός τοῦ Θεοῦ.

Ἤρχισεν ὁ παπάς καί λέγει:

– Ἐγώ, Δεσπότη μου, ἔμαθα γράμματα Ἑλληνικά, ἔγινα δεκαοκτῶ χρονῶν ἀναγνώστης, εἰκοσιπέντε διάκονος καί τριάκοντα ἱερεύς χωρίς νά δώσω κἄν ἕνα ἄσπρο.

Κατά τούς Θείους νόμους ὑπανδρεύτηκα.

Πρῶτον ἐξωμολογηθήκαμε μέ τήν παπαδιά μου, ἐπήγαμεν εἰς τήν ἐκκλησίαν καί ἐστεφανωθήκαμεν, ἔπειτα ἐκοινωνήσαμε τά Ἄχραντα Μυστήρια καί μετά τρεῖς ἡμέρας ἐσμίξαμεν.

Καί ὡσάν ἐγκαστρώθη, ἐχωρίσαμεν ἕως ὁπού ἐγέννησεν.

Ἐσαράντισε, καί τότε πάλιν ἐσμίξαμεν, καί πάλιν ἐχωρήσαμεν, καί μέ τέτοιον τρόπον ἐκάμαμε εἴκοσι τέκνα, Πανιερώτατε.

Λέγει ὁ Δεσπότης:

– Συγχωρημένος καί εὐλογημένος νά εἶσαι· νά κάμης πενήντα καί ἑκατόν τέκνα.

Ἔτσι ὁ εὐλογημένος Ἰωάννης ἔμαθε τά τέκνα του γράμματα, τά ἐπαίδευσε μέ νουθεσίας καλάς, καί ἐπέρασεν ἐδῶ καλά καί ἐπῆγεν εἰς τόν Παράδεισον.

Αὐτός ἔκαμε τά τριάκοντα.

– Θέλεις καί σύ, ἀδελφέ μου, νά κάμης τά τριάκοντα;

Μιμήσου τόν παπά Ἰωάννην τώρα ὁπού ἔχεις καιρόν.

Αὐτή εἶνε ἡ ἐξήγησις τῆς παραβολῆς:

– Ὁδός εἶνε οἱ Ἑβραῖοι, οἱ ὁποῖοι εἶνε διά τήν Κόλασιν.

– Πέτρα εἶνε οἱ ἀσεβεῖς.

– Καί καλή γῆ εἶνε οἱ εὐσεβεῖς καί ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, οἱ ὁποῖοι σώζονται.

– Ἀλλά πῶς σώζονται;

Ὁ καθένας καθώς ἔπραξεν· ἄν δηλαδή ἔκαμε καλά, πηγαίνει εἰς τόν Παράδεισον· ἄν κακά, πηγαίνει εἰς τήν Κόλασιν.

Διδαχή Γ´

Ἐρευνᾶτε τάς Γραφάς

Ἐρευνᾶτε τάς Γραφάς ὅτι ἐν αὐταῖς εὑρίσκετε ζωήν αἰώνιον.

Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ἀδελφοί μου, ὁ γλυκύτατος Δεσπότης καί ποιητῆς τῶν Ἀγγέλων καί πάσης νοητῆς καί αἰσθητῆς κτίσεως –παρακινούμενος ἀπό τήν εὐσπλαχνίαν καί πολλήν Του ἀγαθότητα καί ἀγάπην ὁπού ἔχει εἰς τό γένος μας–μᾶς ἐχάρισε καί μᾶς χαρίζει καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν τήν αὐγήν καί τόν δοξάζομεν.

Καί ἐδιαβάσαμεν τό Ἅγιον Εὐχέλαιον, καί ἐχρίσθημεν εἰς βοήθειάν μας, καί ἄμποτε ὁ Κύριος νά μᾶς εὐσπλαχνισθῇ διά πρεσβειῶν τῆς Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας καί πάντων τῶν Ἁγίων.

Νά συγχωρήσῃ τάς ἁμαρτίας μας καί νά μᾶς ἀξιώση τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν, νά εὐφραινώμεθα καί νά δοξάζωμεν τήν Ἁγίαν Τριάδα.

Τόν παλαιόν καιρόν, Χριστιανοί μου, οἱ ἄνθρωποι ἦσαν καθαροί καί ὠμίλουν μέ τόν Θεόν· ὕστερον ὅμως ἐξέπεσον εἰς ἁμαρτίαν καί δέν ἦσαν ἄξιοι νά ὁμιλοῦν μέ τόν Θεόν.

Ἐφώτισε πρῶτον τό Ἅγιον Πνεῦμα τούς Ἁγίους Προφήτας καί μᾶς ἔγραψαν τήν Ἁγίαν Γραφήν.

Ἐφώτισε δεύτερον τούς Ἁγίους Ἀποστόλους.

Ἐφώτισε καί τρίτον τούς Ἁγίους Πατέρας καί μᾶς ἐξήγησαν τά βιβλία τῆς Ἐκκλησίας μας.

Διά νά ἠξεύρωμεν ποῦ περιπατοῦμεν.

Παραδείγματα ἀρετῆς ἐκ τῶν Γραφῶν

1. Μωϋσῆς

Κατά τόν καιρόν ἐκεῖνον ἦτον ἕνας ἄνθρωπος καί ἐλέγετο Μωϋσῆς.

Αὐτός ἀπό μικρόν παιδίον ὁπού ἦτον, ἔλαβε δυό χαρίσματα εἰς τήν καρδίαν του· ἀγάπην εἰς τόν Θεόν καί εἰς τούς ἀδελφούς του.

Ὥστε πρέπει καί ἡμεῖς οἱ εὐσεβεῖς Χριστιανοί νά ἔχωμεν αὐτάς τάς δυό ἀγάπας, καί αὕτη εἶνε ἡ ἐντολή τοῦ Κυρίου:

– «Αὕτη ἐστίν ἡ ἐντολή ἡ ἐμή, ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους καθώς ἠγάπησα ὑμᾶς» (Ἰωάν. 15, 12).

– Ἀκούετε, ἀδελφοί μου, τί λέγει ὁ Χριστός;

Ὅτι καθώς ἐγώ ὑβρίσθηκα, ἐδάρθηκα, ἐπείνασα, ἐδείψασα, καί ἐσταυρώθηκα, καί ἔχυσα τό Αἷμά μου διά τήν ἀγάπην σας, διά νά σᾶς ἐλευθερώσω ἀπό τάς χεῖρας τοῦ διαβόλου.

Ἔτσι πρέπει καί ἐσεῖς ν᾿ ἀγαπᾶτε τόν Θεόν καί τούς ἀδελφούς σας”.

Ἄς ἐνθυμούμαστε πάντοτε ἀδέλφια μου, ὅτι τό Θεόπνευστο πνευματικό ἔργο τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ στηρίζεται στήν δύναμιν πού ἔχει ὁ Πανάγιος Σταυρός καί τό ὄνομα τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Διότι σύμφωνα μέ τήν Θεοπαράδοτη «Διδαχή» τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ:

“Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ἰατρεύονται κάθε ἀρρωστεῖες.

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» οἱ Ἀπόστολοι ἀναστοῦσαν νεκρούς καί ἰάτρευαν πάσαν ἀσθένειαν.

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ἀποστομώνει ὁ ἄνθρωπος κάθε αἱρετικόν.

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ἁγιάζει ὁ ἄνθρωπος καί πηγαίνει εἰς τόν Παράδεισον, νά χαίρεται καί νά εὐφραίνεται ὡσάν οἱ Ἄγγελοι”.

Ἀμήν, γένοιτο!

Συνεχίζεται…

• 36. Ἅγιος Κοσμᾶς Αἰτωλός – Διδαχαί. http://users.uoa.gr/

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Tο Θεόπνευστο έργο του Εθναποστόλου Κοσμά του Φιλοθεΐτου (Α΄ Μέρος, Β΄, Γ΄, Δ΄, Ε΄, Ζ΄, Η΄, Θ΄, Ι΄, ΙΑ΄, ΙΒ΄, ΙΓ΄, ΙΔ΄, ΙΕ΄, ΙΣΤ΄, ΙΖ΄, ΙΗ΄, ΙΘ΄, Κ΄)